NULL
از آنجا که بیشتر مادران در کشور ما با نیاز غذایی کودکان خود در سنین مختلف آشنایی کافی ندارند و تعداد زیادی از کودکان که به درمانگاه ها و مطب ها مراجعه می کنند مخصوصاً در سنین دو تا چهار سالگی، دچار سوءتغذیه هستند و منابع علمی به زبان فارسی که بدون اصطلاحات پزشکی باشد نیز کمتر در اختیار آنان است، نیاز به کتابی که درباره تغذیه کودکان اطلاعات جامع و مستندی را دارا باشد به وضوح احساس می شد.
با مطالعه کتاب حاضر، پدران و مادران می توانند با اتکا به داشتن اطلاعات پزشکی روز و نیز با توجه به امکانات و اعتقادات سنتی کشورمان به صورت علمی تغذیه کنند تا کودکشان رشد مغزی و جسمی طبیعی را دارا باشد. این کتاب اطلاعات کافی را در مورد نیاز غذایی کودک شما در سنین مختلف (دوران داخل رحمی، شش ماه اول تولد، شش ماه دوم تولد، سال دوم، سه تا شش سالگی، هفت تا یازده سالگی و دوران نوجوانی و جوانی) به تفصیل در اختیار شما قرار می دهد.
چرا وقتی به کودک غذای جامد و غیرمیکس میدهم عوق میزند!؟ رشد مهارت‌های حرکتی دهان، کودکان را قادر می‌سازد تا طیف وسیعی از بافت‌های غذایی را مدیریت کنند. عوق زدن یک عمل بازتابی است که به جلوگیری از خفگی کمک می کند و ممکن است با تماس انگشتان دست، غذا، قاشق یا اسباب بازی ها با روی زبان و پشت دهان ایجاد شود. رفلکس گگ در حدود 6 ماهگی کاهش می‌یابد و مصادف با سنی است که بیشتر نوزادان در حال یادگیری خوردن غذاهای جامد هستند. برخی از کودکان دارای رفلکس گگ، بیش از حد حساس هستند و راحت دچار تهوع می‌شوند.. با واکنش نشان دادن اطرافیان به این رفتار، عوق زدن کودک می تواند به یک رفتار آموخته شده و ادامه دار تبدیل شود. برای جلوگیری از این امر، از واکنش بیش از حد به این رفتار کودک خودداری کنید. به سادگی تکه غذای بیرون آمده را بردارید و مطمئن باشید عوق زدن مانند خفگی نیست که در آن راه هوایی مسدود شود و مانع از تنفس می شود. بر خلاف عوق زدن که در آن کودک صداها ایجاد می کند، خفگی ساکت است. عوق زدن نوزاد ربطی به وجود دندان ندارد! عوق زدن نوزاد ربطی به وجود یا عدم وجود دندان نداشته و همه اش برمیگردد به هماهنگی حرکت دهان، زبان و فک ها برای جویدن و بلعیدن مامان گل! جویدن را ما باید به فرزند دلبندمان یاد بدهیم. کودک از بدو تولد؛ فقط مک زدن را یاد گرفته است و وقتی غذای غیر مایع در دهانش حس می کند اصلا نمی داند باید با آن چکار کند؛ پس ما باید با درشت تر کردن تدریجی غذای کودک که از همان شش ماهگی باید در برنامه مان باشد، مکانیزم رفلکس گگ رو کم کم به عقب زبان کودک هدایت کرده و ماهیچه‌های دهانی وی را تقویت کنیم و در نهایت با این کار جویدن و بلعیدن را به او یاد بدهیم. نگران نباشید! لثه های کودک آنقدر سفت و محکم است که میتواند تکه های درشت تر غذایش را به خوبی له کند. نکته طلایی در شروع غذای کمکی کودک خیلی باید دقت کنیم که از همان ابتدای شروع غذای کمکی، غذای کودک دلبندمان را میکس نکنیم و اجزای درشت غذای وی را با پشت قاشق برایش له کنیم. حتی به مرور که بزرگتر می شود بعد از 8-9ماهگی، دیگه همین کار را هم نکنیم و بگذاریم کودک خودش از پس جویدن غذایش بربیاید. چندکار برای کاهش حساسیت رفلکس گگ 1. مسواک زدن دندان های کودک شما نیز اغلب به کاهش حساسیت دهان او کمک می کند. 2. حتی اگر کودک شما قادر به تحمل غذاهای پوره شده گلوله‌دار یا بافت‌دار نباشد، ممکن است آماده باشد مواد جامدی را امتحان کند که به راحتی حل می‌شوند، مانند کراکر بچه، موز، خرما، یا کلوچه. کودکانی که دارای رفلکس‌های حساس تهوع هستند، اغلب با مواد جامدی که به راحتی حل می‌شوند، بهتر از غذاهای پوره‌شده گلوله عمل می‌کند. 3. اگر فرزندتان توانایی دارد، به او اجازه دهید تمام یا بخشی از وعده غذایی خود را با دستان خودش میل کند. کودکانی که دارای رفلکس گگ هستند، اگر بتوانند خودشان را غذایشان را میل، اغلب بهتر عمل می کنند. حالا اگر کودک به غذای میکس عادت کرده و بمحض خوردن غذای جامد و غیرمیکس دچار رفلکس گگ می شود و عوق می زند چه کنیم؟ راهکار درمانی این مسئله چیست؟ اگر کودک شما دچار این مشکل هست در قسمت نظرات به من بگویید تا مقاله بعدی را در مورد درمان این مسئله بنویسم. و در آن به شما راهکارهایی ارائه دهم تا خیلی زود این مشکل کودک دلبندتان برطرف شده و خیالت شما راحت شود مامان عزیز... آی بانو همیشه در کنار شماست...
شما در چه حالتی به کودک دلبند خود غذا می دهید؟ تماشای تلویزیون در حین خوردن وعده های غذایی کودکان یک منظره رایج در اکثر خانه ها است. یا ممکن است مادری را دیده باشید که به کودک نوپایش در حالی که با موبایل یا تبلتش بازی می کند غذا می دهد. بسیاری از والدین به نوعی از حواس پرتی در زمان غذا برای فرزندان خود متوسل می شوند. هدف می تواند این باشد که کودک دویدن در اتاق را متوقف کند و بنشیند و غذا بخورد یا انگیزه دادن به او برای خوردن مقادیر بیشتر بدون مقاومت باشد. همچنین میتواند حواس کودک را پرت کند تا غذاهایی را که دوست ندارد بخورد، بدون اینکه از آنچه می‌خورد آگاه باشد. در حالی که ممکن است راه آسانی برای غذا دادن به یک فرد بی‌میل باشد، خوردن با صفحه نمایش پیامدهای نامطلوبی بر عادات غذایی و تعاملات والدین و فرزند دارد. مضرات تماشای تلویزیون در حین خوردن غذا چرا نباید اجازه دهید فرزندتان این کار را انجام دهد؟ تحقیقات موجود به طور کلی به تأثیر منفی مشاهده تلویزیون یا موبایل حین غذا دادن به مودک اشاره دارد. این امر باعث: تاخیر در رشد زبان، اختلال در مهارت های اجتماعی، تنظیم ضعیف عاطفی و عملکرد تحصیلی کمتر از حد مطلوب می شود. در واقع، ابزارها با محدود کردن تجربیات حسی، مانع یادگیری می شوند. والدین باید مطمئن شوند که کودکان فرصتی برای بازی در فضای باز دارند. این کار اشتهای کودک را افزایش می دهد. یک کودک پس از بازی حرکتی گرسنه شده و به احتمال زیاد یک وعده غذایی بدون حواس پرتی می خورد. نقش ما به عنوان والدین این است که به کودکان کمک کنیم از طریق بازی، سبک زندگی سالم و وعده های غذایی متعادل از نیازهای خود آگاه شوند. ما همچنین باید روتین بازی های حرکتی را برای آنها ایجاد کنیم، که نه تنها بر متابولیسم آنها تأثیر مثبت می‌گذارد، بلکه منجر به مجموعه‌ای از مهارت‌ها میشود که میتواند بدور از تلویزیون فرصت رشد پیدا کنند. و مهمتر از همه، ما باید به گونه ای عمل کنیم که بتوانند از مهارت‌ها، سرگرمی‌ها و عادات مختلف مان الگوبرداری کنند. کاری که والدین می توانند انجام دهندآنچه را که می گویید عمل کنید: در حالی که کودک خود را از تماشای تلویزیون در حین غذا خوردن منصرف می کنید، نباید تلفن همراه یا لپ تاپ خودتان حواس شما را پرت کند. کل خانواده باید از قانون یکسانی پیروی کنند؛ غذا بدون صفحه نمایش.تلویزیون را از قسمت ناهارخوری بردارید: تلویزیون خود را در قسمت ناهارخوری نگه ندارید. همچنین وقتی برای صرف غذا می نشینید، لپ تاپ و موبایل را سر میز نیاورید. همه اعضای خانواده باید بر این قانون توافق کنند. یک ساختار غذایی تنظیم کنید: سه وعده غذایی اصلی و دو میان وعده را هر روز به طور همزمان برنامه ریزی کنید. اگر کودکان عادت به خوردن وعده‌های غذایی در زمان‌های معین داشته باشند، در زمان صرف غذا کمتر سر و صدا خواهند داشت. نوزادان و کودکان نوپا ممکن است نیاز به خوردن بیشتر داشته باشند.کودک خود را تحت فشار قرار ندهید: با اصرار نکردن بر اینکه مقدار معینی باید مصرف شود، غذا خوردن یا غذا خوردن را به یک امر آرام تبدیل کنید. اعمال فشار کمتر در وعده های غذایی باعث می شود کودک شما به سیگنال های بدنش گوش دهد و عادات غذایی خوبی در خود ایجاد کند. چگونه کودک خود را در طول وعده های غذایی از صفحه نمایش جدا کنیم؟اگر فرزندتان از قبل به تماشای صفحه نمایش در حین غذا خوردن اعتیاد دارد، والدین چه باید بکنند؟ می توانید با دادن یک میان وعده کوچک بدون تلویزیون به فرزندتان شروع کنید. این کار پنج تا ده دقیقه طول می کشد تا تمام شود. بتدریج می‌توانید به سمت وعده‌های غذایی اصلی بدون تماشای نمایشگر بروید. قبل از اینکه صفحه نمایش را در زمان صرف غذا به طور کامل حذف کنید، با یک وعده غذایی بدون صفحه شروع کنید. در نهایت، می‌توانید رژیم غذایی، سطح فعالیت، قرار گرفتن در معرض صفحه نمایش و سلامت کلی فرزندتان را به‌طور مؤثر یک مرحله در یک زمان مدیریت کنید. جدای از اینکه به تدریج او را در طول وعده های غذایی از تماشای صفحه نمایش دور کنید، وعده های غذایی مکرر خانوادگی همراه با بازی در فضای باز (مانند پیاده روی در پارک یا توپ بازی) را برنامه ریزی کنید تا علاقه فرزندتان به فعالیت های مبتنی بر صفحه نمایش کاهش یابد .
اگر شما یک طراح هستین و یا با طراحی های گرافیکی سروکار دارید به متن های برخورده اید که با نام لورم ایپسوم شناخته می‌شوند. لورم ایپسوم یا طرح‌نما (به انگلیسی: Lorem ipsum) متنی ساختگی و بدون معنی است که برای امتحان فونت و یا پر کردن فضا در یک طراحی گرافیکی و یا صنعت چاپ استفاده میشود. طراحان وب و گرافیک از این متن برای پرکردن صفحه و ارائه شکل کلی طرح استفاده میکنند. طراحان سایت هنگام طراحی قالب سایت معمولا با این موضوع رو برو هستند که محتوای اصلی صفحات آماده نیست. در نتیجه طرح کلی دید درستی به کار فرما نمیدهد. اگر طراح بخواهد دنبال متن های مرتبط بگردد تمرکزش از روی کار اصلی برداشته میشود و اینکار زمان بر خواهد بود. همچنین طراح به دنبال این است که پس از ارایه کار نظر دیگران را در مورد طراحی جویا شود و نمی‌خواهد افراد روی متن های موجود تمرکز کنند. از آنجا که لورم ایپسوم، شباهت زیادی به متن های واقعی دارد، طراحان معمولا از لورم ایپسوم استفاده میکنند تا فقط به مشتری یا کار فرما نشان دهند که قالب طراحی شده بعد از اینکه متن در آن قرار میگرد چگونه خواهد بود و فونت ها و اندازه ها چگونه در نظر گرفته شده است. نکته بعدی در مورد متن ساختگی لورم ایپسوم این است که بعضی از طراحان وبسایت و گرافیست کاران بعد از آنکه قالب و محتوای مورد نظرشون را ایجاد کردند از یاد می‌برند که متن لورم را از قسمتهای مختلف سایت حذف کنند و یا با متن دیگری جایگزین کنند. به همین دلیل اغلب اوقات ما با وبسایتهایی مواجه می‌شویم که در گوشه و کنار صفحات آنها متن لورم ایپسوم هنوز وجود دارد و حذف نشده است که این نشان دهنده بی توجهی طراحان است.